Jezus obiecał apostołom, że wkrótce zostaną ochrzczeni Duchem świętym.
A podczas wspólnego posiłku kazał im nie odchodzić z Jerozolimy, ale oczekiwać obietnicy Ojca: «Słyszeliście o niej ode Mnie – [mówił] – Jan chrzcił wodą, ale wy wkrótce zostaniecie ochrzczeni Duchem Świętym».(…) »gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami w Jerozolimie i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi». Dz. 1. 4-5,8
Wylanie Ducha Świętego w dniu Pięćdziesiątnicy stało się początkiem Kościoła Chrystusowego.
«I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym»(…) Dz. 2.4
Apostołowie pełni mocy Ducha Świętego rozeszli się po całym świecie, głosząc Jezusa Chrystusa, nawracając i chrzcząc w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.
«Nawróćcie się – powiedział do nich Piotr – i niech każdy z was ochrzci się w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych, a weźmiecie w darze Ducha Świętego. Bo dla was jest obietnica i dla dzieci waszych, i dla wszystkich, którzy są daleko, a których powoła Pan Bóg nasz». Dz. 2. 38-39
W czasach apostolskich i pierwszych wiekach chrześcijaństwa Duch Święty dynamizował misję Kościoła i prowadził go, potwierdzając jego naukę wieloma znakami i cudami, działając również przez osoby świeckie.
Z czasem jednak, gdy Kościół rósł i ogarniał zasięgiem coraz większe rzesze ludzi i państw, widoczna obecność Ducha Świętego malała. Wydawało się, że dary i charyzmaty, tak szczodrze wylewane przez Ducha Świętego na wiernych w początkach chrześcijaństwa, zostały następnie zarezerwowane dla wybranych, duchownych i nielicznych świeckich, zazwyczaj uznawanych za świętych.
Nastały czasy, gdy świat coraz bardziej odchodził od Boga, zanurzał się w grzechu, rodziła się ”cywilizacja śmierci”.
«Gdzie jednak wzmógł się grzech, tam jeszcze obficiej rozlała się łaska.» Rz. 5, 20
Duch Święty, stale obecny w Kościele którym przewodził, przygotowywał nową Pięćdziesiątnicę w XX wieku. Obietnica Boża zaczynała się wypełniać:
«I wyleję potem Ducha mego na wszelkie ciało, a synowie wasi i córki wasze prorokować będą, starcy wasi będą śnili, a młodzieńcy wasi będą mieli widzenia. Nawet na niewolników i niewolnice wyleję Ducha mego w owych dniach.» Jl 3.1-2
Kolejni papieże dostrzegali konieczność ożywienia życia duchowego chrześcijan i odnowy Kościoła. Papież Leon XIII nawoływał Kościół do ponownego zawierzenia Duchowi Świętemu, wzywał do corocznej nowenny do Ducha Świętego, a 01 stycznia 1901 r. modlił się, wzywając Ducha Świętego i zapraszając Go do XX wieku. W tym samym czasie po drugiej stronie kuli ziemskiej, w Topece w Kansas /USA/ w Szkole Biblijnej nastąpiło wylanie Ducha Świętego, powszechnie uznawane za początek ruchu charyzmatycznego w chrześcijaństwie. Ruch ten bardzo szybko rozprzestrzeniał się w kościołach protestanckich.
Podwaliny doktrynalne pod ruch charyzmatyczny w Kościele Katolickim położył Sobór Watykański II ( 1962-65), który wezwał do przyjmowania i rozeznawania charyzmatów, wskazywał na rolę świeckich w Kościele, a także uznawał obecność i działanie Ducha Świętego także w innych wspólnotach chrześcijańskich.
Owocem Soboru było powstanie Odnowy Charyzmatycznej w Kościele Katolickim, które datuje się na luty 1967 r., gdy w Pitsburgu w Pensylwanii (USA), podczas rekolekcji studenci i pracownicy naukowi prosili Boga o pogłębienie łaski chrztu i bierzmowania. W czasie modlitwy doświadczyli oni mocy wylania Ducha Świętego wraz z darem języków, proroctwa i innymi charyzmatami.
To doświadczenie rozprzestrzeniało się na inne ośrodki akademickie w USA, a równocześnie w innych krajach. Powstawały grupy modlitewne o charakterystycznym, żarliwym sposobie modlitwy, doświadczające mocy Ducha Świętego, pogłębiające wiarę i doświadczenie Bożej obecności poszczególnych osób, jak i wspólnot. Grupy te powstawały spontanicznie, przez nikogo nie planowane i zakładane.
«Wiatr wieje tam, gdzie chce, i szum jego słyszysz, lecz nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd podąża. Tak jest z każdym, który narodził się z Ducha» J 3.8
Pierwsze grupy Odnowy w Duchu Świętym w Polsce zaczęły powstawać w 1975 r., a w 1983 r. w jasnogórskiej bazylice odbył się I Kongres Odnowy w Duchu Świętym. Ruch ten obecnie jest jednym z najliczniejszych w Kościele Katolickim.
W 2004 roku w parafii pw. św. Jana Bosko w Lubinie w Seminarium Odnowy w Duchu Świętym uczestniczyło kilkadziesiąt osób. Zaowocowało to utworzeniem w parafii grupy Odnowy w Duchu Świętym „Jordan”.
I rzekł do nich: «Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu! Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony. Tym zaś, którzy uwierzą, te znaki towarzyszyć będą: w imię moje złe duchy będą wyrzucać, nowymi językami mówić będą; węże brać będą do rąk, i jeśliby co zatrutego wypili, nie będzie im szkodzić. Na chorych ręce kłaść będą, i ci odzyskają zdrowie». Mk 16, 15-18
Idźmy więc i głośmy Jezusa!